بازتاب ایلام/فاطمه محمدمرادی: عشق باید همانند جاده دوطرفه باشد و بی انتها، گاهی دارای پیچ در پیچ هایی و فراز و نشیب هایی باشد و گاهی صاف و بی دست انداز، هرچند در این سفر عاشقی هرچه پیش آید، زیباست.!
در این جاده، خطوطی وجود دارد که نقش حفظ حرمت را بازی می کنند تا حد و مرز عاشقی حفظ شود و چه خوش باشد که جاده عاشقی انتهایش به بهشت خدا وصل شود.!
روزی از خود پرسیدم: آیا می دانی سیمرغ عاشق واقعی به چه کسی تعلق گرفت!؟ پاسخ دادم «خیر» زیرا هیچ کس عشق واقعی را درک نکرد تا بداند با دل کسی بازی کردن، عشق نیست و دل کسی را شکاندن هم زرنگی نیست.!
در همان لحظه تمام بدنم قفل شد با یک قفل آهنین که کلید آن دست یک حوری بهشتی بود و مدام آن را به دور دست میچرخاند، اما قفل زبانم باز بود و متعجب از آنکه چطور میتواند بدون اراده من سخن بگوید!؟ اما از جانب خداوند زبانم شروع به سخن کرد.!
او گفت: سیمرغ عاشقی تعلق میگیرد به خداوندی که عشقش نسبت به بنده اش، صادق و بی منت است و بدون حیله و نیرنگ، زیرا پروردگار آنقدر بنده اش را دوست دارد که از چگونگی گذر عمر بنده اش خبر دارد و میداند که چه چیزی فکرش را درگیر کرده و در ذهنش چه میگذرد!؟
اما آنچه در ذهن انسان میگذرد را همانند رازی در سینه حبس میکند و نمی‌گذارد این پرنده ی راز وجود، از قفسه زندگی پرواز کند و تمام آنچه را که هست، جار بزند؛ او از لحظه به لحظه زندگی آدمیان خبر دارد و در زمان بی‌قراری به فریاد دلشان می‌رسد.!
خداوند همان کسی است که در لحظه بی پناهی و درماندگی پناه همه هست و گناه زمینیان را با جبران یک کار خوب می‌بخشد، اما عشق میان آدمیان با یک اشتباه از هم می‌پاشد و میتوان فهمید که عشق فقط در وجود خداوند خلاصه میشود.!
نباید به عشق میان آدمیان دل بست، زیرا انسان با یک حیله شیطانی فریب میخورد که با دل یک عاشق بازی کند و یک روزی هم پشیمان میشود، اما پشیمانی سودی ندارد و بس؛ خداوند آنقدر بزرگ و مهربان است که در هیاهوی زندگی هوای دل همگان را دارد.!
پروردگار، تسکین دهنده ی قلبی است که به ما هدیه داده که فقط به یاد خودش آرامش میگیرد و به این دلیل است که ما فقط عشقمان به خداوندی بی پایان است که بی منت برایمان خدایی میکند و پایداری عشقمان به دلیل دوطرفه بودن حس و حال عاشقی مان است.!
یک اصل مهم در قانون جاده عاشقی این است که به عشقمان نبست به خداوند پایدار باشیم، همانگونه که خداوند عشق صادق و بی ادعایش را به ما تک تک بندگان ثابت کرده ما هم به خداوند ثابت کنیم که مایه ی سر افرازی هستیم نه خواری.!
یکی از کارهای مهم برای ثبات پایداری عشق به خداوند این است که با سند و مدرک سرشت انسان را با دین اسلام آشنا کنیم و با یاری بندگان عزیزش به راه راست صادق بودن عشقمان را به اثبات برسانیم.!
کاش میشد راه و رسم عاشقی را از پروردگار می آموخت تا در آن هنگامی که انسان را آفرید آنقدر برای بندگانش دلبرانه آواز عشق را سرود که از فرشتگان آسمانی درگاهش خواست که در برابر فرشتگان زمینی اش سجده کنند، چون شیطانی را که به بندگانش سر تعظیم فرو نیاورد را از درگاهش راند هرچند که فرشته درگاهش بود.!
آنقدر اطمینان داشت به حضور پررنگ آفریده های خاکی اش که درخواست ابلیس را پذیرفت و به او فرمود: که اگر حتی ذهن بندگانم را به طور محاصره ای تسخیر کنی باز آنها ذره ای از عشقشان به من کم نخواهد شد.
ما نباید فریب ابلیس را بخوریم و از او اطاعت کنیم بلکه باید در برابر آفریدگارمان آنقدر پوزه شیطان را به خاک بمالیم که خداوند عشق حقیقی مان را باور کند و آنطور شیطان را شکست بدهیم که حتی اگر یک روز به عمرش باقی مانده باشد در مقابلمان سجده کند و خداوند هم به وجود سبزمان در راه اسلام افتخار کند.
پس بیایید سفر عاشقی زندگیمان را طوری طی کنیم که مقصد خدا باشد.
