بازتاب/دکتر حمید حیدرپناه: هرچه به اطراف و به جامعه‌ام نگاه می‌کنم، به گذشته و حال و آینده‌ای که گاه مبهم است، می‌بینم که من در یکی از تراژیک‌ترین نقاط این سرزمین و در دهه ۶۰ به دنیا آمده‌ام.!
ایلام و سالهای جنگ و آوارگی؛ سرزمین بمب و آتش، مهد غم‌های فراموش نشدنی، همان‌جا که محل جولان هواپیماهای جنگی عراقی بود.
تراژدی از این تلخ‌تر که در روز ۱۵ خرداد ۶۱ شهر ایلام بمباران شد و ۳۶ نفر زن و مرد و کودک به شهادت رسیدند که از این بین شهیدان: محمدرضا شرفی ۱۳ ساله و مادرش همراه لیلا هاشمی ۶ ساله از زادگاهم بهمن‌آباد چوار بودند.
دوسال بعد یعنی در ۱۹ اسفندماه ۶۲ روستای ماربره در حالی بمباران شد که عمده جوانان و مردانش به جنگ رفته بودند اما دشمن حتی به زنان و کودکان و سالخوردگانش هم رحم نکرد و در یک بمباران تلخ ۵۵ نفرشان شهید شدند.
به عدد دقت کنید، مگر یک روستای کوچک چند نفر جمعیت داشته که در عرض چند دقیقه ۵۵ نفرشان آسمانی شوند.!؟
چه کسی فراموش کرده بمباران ۱۷ خرداد ۶۴ ارکواز ملکشاهی و ۷۲ نفر شهیدش را، درست خواندید ۷۲؛ این عدد خیلی آشناست.! درست یک روز بعدش در آن شنبه خونین و بمباران ایوان و زرنه با ۱۴۵ شهید و ۷۰۰ مجروح.!
از اندوه بی‌پایان مردم آبدانان نگویم که درست چهار روز مانده به نوروز ۶۷ در حالی که مردمانش در تدارک خرید عید بودند، شهرشان بمباران شد و ۳۳ تن از بهترین‌هایش شهید شدند تا نوروز را در آسمان‌ها جشن بگیرند.! این‌ها فقط آمار شهدا بود حال بماند هزاران نفر زخمی و جانبازان را.
اصلاً همه‌ی ما که در آن سالها در آن شرایط زندگی کردیم جانباز نیستیم؟ ما که شبها را با هزاران اندوه زیر چادر و روزها را با دلهره زیر درختان و داخل سنگرها سر کردیم، زیر غرش هواپیماهای وحشی بعثی.!
اما بی‌تردید یکی دیگر از تراژیک‌ترین حوادث جنگ در ۲۳ بهمن ۶۵ رقم خورد؛ بمباران زمین فوتبال چوار، یک حادثه بی‌نظیر در کل جنگ‌های جهان.! آنجا که دو تیم فوتبال «منتخب ایلام» و «منتخب چوار» در دیداری دوستانه به مصاف هم رفتند و در دقیقه ۵۵ مستطیل سبز خونین شد و ۱۵ تن(۹ بازیکن، ۵ تماشاگر و یک داور) شهید و عده زیادی جانباز شدند، وقتی جنگ حتی به فوتبال هم رحم نکرد.
به اسامی و سن شهدا دقت کنید تا اوج مظلومیت را ببینید:
بازیکنان: حسین هزاوه(بخشدار چوار و بازیکن سابق خیبر خرم‌آباد) ۲۸ سال، صید محمد زارعی ۲۵سال، مجتبی ناصری ۲۲ سال، یونس تلوکی۱۹ سال، علی عباسی ۱۸ سال، جهانگیر کاوه ۱۹ سال، محمد کمالوند ۱۸ سال، علی نجات کرمی ۱۶ سال، عبدالرزاق مهدیه ۱۶ سال
داور: حمید‌رضا رضایتی ۱۹ سال
تماشاگران: مراد آذرخش ۱۵ سال، امجدحیدری ۱۳ سال، خلیل مظفری ۸ سال، محمد جواد مظفری ۷ سال، سجاد مظفری ۵ سال
حادثه‌ای که جا دارد به عنوان{سند مظلومیت ایران و ایلام} در عرصه ملی و جهانی ثبت شود و اهالی فوتبال جهان از ابعاد آن مطلع شوند.
نگارنده: حمید حیدرپناه
